بررسی ارتباط پروتئین واکنشی c با شواهد بافتشناسی کوریوآمنیونیت در پارگی زودرس قبل از ترم پرده ها

مقدمه: پیشبینی دقیق کوریوآمنیونیت همچنان به عنوان یک مشکل جدی در بیماران با پارگی پیش از موعد، قبل از ترم پردهها می باشد و میتواند در مدیریت مامایی تأثیرگذار باشد. پروتئین واکنشی c یک شاخص موجود در گردش خون جهت تشخیص التهاب است و اهمیت اندازهگیری آن در بالین همچنان نامشخص است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی پروتئین واکنشی c و کوریوآمنیونیت بافتشناسی در پارگی پیش از موعد قبل از ترم پردهها انجام شد. روشکار: این مطالعه مقطعی از تیر ماه 1388 لغایت تیر ماه 1389 بر روی 50 زن باردار با سن بارداری 25-34 هفته و پارگی پیش از موعد قبل از ترم پردهها انجام شد. پروتئین واکنشی c با حساسیت بالا با استفاده از کیت hs crp ibl ساخت کشور ایتالیا در زمان ختم بارداری اندازهگیری شد. پس از ختم بارداری جفت جهت بررسی آسیبشناسی و تعیین وجود کوریوآمنیونیت ارسال شد. تمام نمونهها توسط یک آسیب شناس و بدون اطلاع از وضعیت بالینی بیماران و میزان crp آن ها تحت بررسی قرار گرفت و میزان و محل التهاب حاد گزارش شد. برای تحلیل دادهها از آزمون تی دانشجویی، منویتنی، منحنی راک و شاخصهای حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی و از نرم افزار آماری spss (نسخه 13) استفاده شد. یافتهها: متوسط سطح پروتئین واکنشی c در گروه دارای کوریوآمنیونیت 7/26±5/07 میلیگرم در لیتر و در گروه بدون کوریوآمنیونیت 5/21±2/98 میلیگرم در لیتر بود که ارتباط معنیداری بین پروتئین واکنشی c و کوریوآمنیونیت مشاهده نشد (p=0/14). در سه نقطه برش 10 ،8 و 15 میلیگرم در لیتر، حساسیت و ویژگی برای هر کدام به ترتیب  .آمد دست به 1 ،0/0،06/85 و 0/25 ،0/76 ،0/62 نتیجهگیری: پروتئین واکنشی c با حساسیت بالا ارتباط مستقیمی با شواهد بافت شناسی کوریوآمنیونیت ناشی از پارگی زودرس پیش از موعد پرده ها ندارد